Uiteindelijk ben ik blij met de keuze het helemaal zelfstandig te doen, ook al duurt het dan allemaal wat langer. Eerst had ik een bedrijf gevonden die het - met een goede deal - voor me wilde overzetten. Uiteindelijk heb ik toch besloten om het zelf te doen. Ik dacht: dat moet ik echt wel kunnen en zo niet: dan moet ik het maar leren. Het leek me namelijk wel handig om te weten hoe mijn nieuwe site in elkaar zit. Nou, dat heb ik geweten. Avonden, eigenlijk eerder nachten, lang zat ik achter mijn computer tutorials op internet te bekijken. Toen zag ik door de HTML het bos niet meer. Of de bomen. Vervolgens kreeg ik bijna een hartverzakking omdat er alleen nog maar error in beeld verscheen en kwam alles met behulp van de hosting weer goed. Vanaf nu is mijn bloglink dus veranderd van www.yellowlemontreeblog.blogspot.nl naar www.yellowlemontreeblog.com (als je naar de vorige gaat, word je als het goed is wel automatisch doorgelinkt).
Het uitzoeken van een thema was misschien nog wel het lastigst. Vervolgens zijn de mogelijkheden binnen het thema eindeloos: het soort lettertype, de grootte, de opmaak van de titels, kleur, wel of geen sidebar en ga zo nog maar even door. Keuzestress. Aangezien ik nog niet helemaal uitgekeken was op mijn vorige layout en ook niet al te drastisch wilde veranderen, heb ik besloten de basale onderdelen hetzelfde te houden. Zelf ben ik nog niet helemaal tevreden en zijn er nog dingen die nog niet staan en werken zoals ik wil (zoals de grootte van sommige foto's en de layout van de geïmporteerde blogposts), maar dat is een dagtaak waar ik gewoon een keer voor moet gaan zitten.
Zo is mijn header op een kleine toevoeging na onveranderd, zijn de menu's nagenoeg hetzelfde en gaat de blog nog steeds over eten (dat zou wat zijn als dat niet zo was). Toch zal ik even een kleine, beschrijvende rondleiding geven. Links bovenaan vind je de about pagina, kun je terecht als nieuwe lezer en kun je contact opnemen als je een vraag of opmerking hebt. Naast home vind je onder recipes alle recepten en als je op lookbook klikt, staan de recepten weergegeven met een foto. Zo kun je snel zien welke recepten je lekker lijken. Als je naar hotspots gaat, kom je op de pagina waar je leuke plekken vindt die je niet mag missen als je toch in de buurt bent in bijvoorbeeld Berlijn, Thailand maar ook gewoon Utrecht. De categorie rate that is nog in aanbouw, wel kun je hier al de reviews van keukengerei, kookboeken en producten vinden.
Aan de rechterkant vind je wel iets nieuws: the epic burger project. Het epic burger project is mijn goede voornemen voor dit jaar: elke maand een zelfgemaakte epische burger eten [lees alle voornemens hier terug]. De eerste burger van het jaar was deze portobelloburger met knoflook en dragon. Voor de maand februari heb ik ook weer een lekkere burger in petto, dus houd deze nieuwe rubriek in de gaten als je van burgers houdt.
Verder vind je in de rechterzijbalk het recept van de maand - dit keer dus deze roze risotto - de top 5 nieuwe blogposts, en wat ook een beetje nieuw is: what's in your kitchen. Heb je toevallig nog een bepaald ingrediënt in huis dat op moet of gewoon ergens zin in? Dan kun je hier op een ingrediënt klikken en kom je bij alle recepten waar dit ingrediënt in zit. Tot slot vind je onderaan het archief mocht je iets terug willen zoeken en blogs I love. Deze blogs lees ik graag of bewonder ik om de geweldige foto's en recepten.
EN? Wat vind je ervan? Natuurlijk ben ik héééél benieuwd naar jullie reacties. Ik kon bijna niet wachten met het online zetten. Mocht jij nog iets zien dat niet klopt of een link die niet werkt, dan hoor ik dat ook graag.
Recept van de maand
En nu dan over naar de orde van de dag: het recept van de maand februari. Aangezien het een nieuwe maand is en de winkels alweer volhangen met harten, beertjes en rozen. Februari is immers de maand van de liefde. Ik weet niet hoe het met jou zit? Maar zelf ben ik niet zo Valentijnspersoon. Wel houd ik van roze. Ik weet nog goed dat toen ik op een doodnormale dag naar school fietste het standbeeld recht voor de school KNALroze was geverfd, met als bijschrift "mooi roze is niet lelijk". Alhoewel verven niet erg secuur was gedaan, moet ik de schilders gelijk geven: het was wel mooi roze. Helaas zorgde een schoonmaakteam er diezelfde dag nog voor dat het standbeeld weer netjes schoon werd gespoten. Best saai eigenlijk. Nog steeds als ik iets rozig zie, moet ik hieraan terugdenken. Zo ook met deze risotto.
Om toch een in Valentijnssferen te blijven daarom een knalroze risotto. Mooi roze is niet lelijk. Zeker deze risotto niet. Bieten en geitenkaas zijn een gouden koppel en al helemaal in combinatie met risotto, walnoten en Parmezaanse kaas. Perfect dus om met een geliefde samen op te eten.
Maak deze Valentijnsrisotto voor je lief, een vriendin, je ouders, je huisgenoten, je oma of gewoon lekker voor jezelf.
Risotto met bieten, geitenkaas en walnoot rucolapesto
voor 4 personen
700 gram gekookte bieten (kan ook uit pot)
1 grote rode ui
1 stengel bleekselderij (ik gebruik alleen bleekselderij in de risotto als ik dit toevallig nog in huis heb, want het is zonde om voor één stengel een hele bos te kopen of je moet de bleekselderij daarna als gezonde snack eten)
1 knoflookteen
paar takjes tijm + extra voor garnering
50 gram roomboter
scheut olijfolie
400 gram arborio rijst
125 ml volle rode wijn
1-1,5 liter kippenbouillon (of groentebouillon voor een vegetarische variant)
100 gram Parmezaanse kaas, geraspt
versgemalen peper en zout
voor de walnoot rucolapesto
twee handjes rucola
50 gram walnoten
50 gram geraspte Parmezaanse kaas
1 knoflookteen
scheut olijfolie
zeezout en versgemalen peper
om te serveren
walnoot rucolapesto
zachte geitenkaas
walnoten in stukjes
rucola
extra geraspte Parmezaanse kaas
Maal de gekookte bieten tot puree in de keukenmachine of met de staafmixer. Je kan ook bieten uit pot nemen en deze fijn pureren. Houd de bietenpuree apart.
Snipper de ui, snijd de bleekselderij in kleine stukjes en snijd de knoflook fijn. Verwarm de olijfolie en de helft van de boter in een pan met dikke bodem. Doe de ui, bleekselderij, knoflook en takjes tijm in de pan. Fruit op laag vuur. Breng op smaak met peper en zout. Voor het beste resultaat neem je de tijd en bak je alles heel zacht, zonder dat het verkleurt. Maak in een andere pan de bouillon en houd tegen de kook aan.
Doe als de ui, bleekselderij en knoflook mooi glazig zijn de rijst erbij en schep om tot hij glazig ziet. Doe dan de wijn erbij en roer tot de wijn helemaal is opgenomen. Voeg nu met een soeplepel een lepel bouillon toe. Blijf steeds roeren en voeg pas weer een nieuwe lepel toe als de vorige lepel bouillon helemaal is opgenomen. Blijf regelmatig roeren met een houten lepel, zodat de rijst de bouillon goed kan opnemen. Volgens mij zit het geheim van een lekkere, smeuïge risotto hem dan ook in het roeren. Liefdevol roeren door de pan dus, past meteen bij de Valentijngedachte. Het kan zijn dat je niet alle bouillon nodig hebt en soms moet je juist wat bouillon bijmaken. Waar dit precies aan ligt weet ik niet, maar ik doe het meestal op gevoel.
Maak ondertussen de rucolapesto door de rucola, walnoten (bak ze eerst even kort in een droge koekenpan), knoflook, Parmezaanse kaas en een scheut olijfolie fijn te malen in de keukenmachine. Voeg als de pesto wat droog is wat extra olijfolie toe. Breng op smaak met peper en zout.
Roer als de risotto bijna klaar is de bietenpuree erdoorheen. Haal de pan van het vuur als de rijst 'al dente' is, maar nog wel een bite heeft. Verwijder de takjes tijm.
Roer de Parmezaanse kaas en de andere helft van de roomboter door de risotto en laat de risotto 10 minuten staan zodat hij lekker smeuïg wordt. Bak ondertussen nog wat grofgehakte walnoten in een droge koekenpan en verkruimel de geitenkaas. Doe in aparte bakjes om te serveren.
Zet de pan op tafel en bestrooi nog met wat versgemalen peper en zout. Serveer de risotto met de walnoot rucolapesto, geitenkaas, gehakte walnoten, nog wat extra Parmezaanse kaas en rucolablaadjes. Garneer met wat takjes tijm.
