Nieuwe site online & barbieroze risotto

YES. BLIJ. Blij met de grote overstap naar Wordpress, blij met mijn nieuwe layout en vooral blij dat het na veel errors dan toch eindelijk gelukt is. Wat een werk. In mijn vorige post, toen Yellow lemon tree 1 jaar bestond, liet ik al weten dat ik op de achtergrond druk bezig was met het bouwen van een nieuwe site. Het is niet dat ik het onderschat heb - zoiets valt niet te onderschatten - maar het heeft me toch behoorlijk wat moeite gekost. Niet persé meer dan verwacht, maar echt soepel ging het ook weer niet. Alhoewel, als je eenmaal doorhebt hoe het werkt is het serieus best leuk.  

Uiteindelijk ben ik blij met de keuze het helemaal zelfstandig te doen, ook al duurt het dan allemaal wat langer. Eerst had ik een bedrijf gevonden die het - met een goede deal - voor me wilde overzetten. Uiteindelijk heb ik toch besloten om het zelf te doen. Ik dacht: dat moet ik echt wel kunnen en zo niet: dan moet ik het maar leren. Het leek me namelijk wel handig om te weten hoe mijn nieuwe site in elkaar zit.  Nou, dat heb ik geweten. Avonden, eigenlijk eerder nachten, lang zat ik achter mijn computer tutorials op internet te bekijken. Toen zag ik door de HTML het bos niet meer. Of de bomen. Vervolgens kreeg ik bijna een hartverzakking omdat er alleen nog maar error in beeld verscheen en kwam alles met behulp van de hosting weer goed. Vanaf nu is mijn bloglink dus veranderd van www.yellowlemontreeblog.blogspot.nl naar www.yellowlemontreeblog.com (als je naar de vorige gaat, word je als het goed is wel automatisch doorgelinkt).  

Het uitzoeken van een thema was misschien nog wel het lastigst. Vervolgens zijn de mogelijkheden binnen het thema eindeloos: het soort lettertype, de grootte, de opmaak van de titels, kleur, wel of geen sidebar en ga zo nog maar even door. Keuzestress. Aangezien ik nog niet helemaal uitgekeken was op mijn vorige layout en ook niet al te drastisch wilde veranderen, heb ik besloten de basale onderdelen hetzelfde te houden. Zelf ben ik nog niet helemaal tevreden en zijn er nog dingen die nog niet staan en werken zoals ik wil (zoals de grootte van sommige foto's en de layout van de geïmporteerde blogposts), maar dat is een dagtaak waar ik gewoon een keer voor moet gaan zitten.  

Zo is mijn header op een kleine toevoeging na onveranderd, zijn de menu's nagenoeg hetzelfde en gaat de blog nog steeds over eten (dat zou wat zijn als dat niet zo was). Toch zal ik even een kleine, beschrijvende rondleiding geven. Links bovenaan vind je de about pagina, kun je terecht als nieuwe lezer en kun je contact opnemen als je een vraag of opmerking hebt. Naast home vind je onder recipes alle recepten en als je op lookbook klikt, staan de recepten weergegeven met een foto. Zo kun je snel zien welke recepten je lekker lijken. Als je naar hotspots gaat, kom je op de pagina waar je leuke plekken vindt die je niet mag missen als je toch in de buurt bent in bijvoorbeeld Berlijn, Thailand maar ook gewoon Utrecht. De categorie rate that is nog in aanbouw, wel kun je hier al de reviews van keukengerei, kookboeken en producten vinden. 

Aan de rechterkant vind je wel iets nieuws: the epic burger project. Het epic burger project is mijn goede voornemen voor dit jaar: elke maand een zelfgemaakte epische burger eten [lees alle voornemens hier terug]. De eerste burger van het jaar was deze portobelloburger met knoflook en dragon. Voor de maand februari heb ik ook weer een lekkere burger in petto, dus houd deze nieuwe rubriek in de gaten als je van burgers houdt. 

Verder vind je in de rechterzijbalk het recept van de maand - dit keer dus deze roze risotto - de top 5 nieuwe blogposts, en wat ook een beetje nieuw is: what's in your kitchen. Heb je toevallig nog een bepaald ingrediënt in huis dat op moet of gewoon ergens zin in? Dan kun je hier op een ingrediënt klikken en kom je bij alle recepten waar dit ingrediënt in zit. Tot slot vind je onderaan het archief mocht je iets terug willen zoeken en blogs I love. Deze blogs lees ik graag of bewonder ik om de geweldige foto's en recepten. 

EN? Wat vind je ervan? Natuurlijk ben ik héééél benieuwd naar jullie reacties. Ik kon bijna niet wachten met het online zetten. Mocht jij nog iets zien dat niet klopt of een link die niet werkt, dan hoor ik dat ook graag. 

Recept van de maand  
En nu dan over naar de orde van de dag: het recept van de maand februari. Aangezien het een nieuwe maand is en de winkels alweer volhangen met harten, beertjes en rozen. Februari is immers de maand van de liefde. Ik weet niet hoe het met jou zit? Maar zelf ben ik niet zo Valentijnspersoon. Wel houd ik van roze. Ik weet nog goed dat toen ik op een doodnormale dag naar school fietste het standbeeld recht voor de school KNALroze was geverfd, met als bijschrift "mooi roze is niet lelijk". Alhoewel verven niet erg secuur was gedaan, moet ik de schilders gelijk geven: het was wel mooi roze. Helaas zorgde een schoonmaakteam er diezelfde dag nog voor dat het standbeeld weer netjes schoon werd gespoten. Best saai eigenlijk. Nog steeds als ik iets rozig zie, moet ik hieraan terugdenken. Zo ook met deze risotto. 

Om toch een in Valentijnssferen te blijven daarom een knalroze risotto. Mooi roze is niet lelijk. Zeker deze risotto niet. Bieten en geitenkaas zijn een gouden koppel en al helemaal in combinatie met risotto, walnoten en Parmezaanse kaas. Perfect dus om met een geliefde samen op te eten. 

Maak deze Valentijnsrisotto voor je lief, een vriendin, je ouders, je huisgenoten, je oma of gewoon lekker voor jezelf. 

Risotto met bieten, geitenkaas en walnoot rucolapesto 
voor 4 personen 
700 gram gekookte bieten (kan ook uit pot) 
1 grote rode ui 
1 stengel bleekselderij (ik gebruik alleen bleekselderij in de risotto als ik dit toevallig nog in huis heb, want het is zonde om voor één stengel een hele bos te kopen of je moet de bleekselderij daarna als gezonde snack eten) 
1 knoflookteen 
paar takjes tijm + extra voor garnering 
50 gram roomboter 
scheut olijfolie 
400 gram arborio rijst 
125 ml volle rode wijn 
1-1,5 liter kippenbouillon (of groentebouillon voor een vegetarische variant) 
100 gram Parmezaanse kaas, geraspt 
versgemalen peper en zout 

voor de walnoot rucolapesto  
twee handjes rucola 
50 gram walnoten 
50 gram geraspte Parmezaanse kaas 
1 knoflookteen 
scheut olijfolie 
zeezout en versgemalen peper 

om te serveren 
walnoot rucolapesto 
zachte geitenkaas 
walnoten in stukjes 
rucola 
extra geraspte Parmezaanse kaas

Roze bietenrisotto met geitenkaas en walnoot rucolapesto 
Maal de gekookte bieten tot puree in de keukenmachine of met de staafmixer. Je kan ook bieten uit pot nemen en deze fijn pureren. Houd de bietenpuree apart.  

Snipper de ui, snijd de bleekselderij in kleine stukjes en snijd de knoflook fijn. Verwarm de olijfolie en de helft van de boter in een pan met dikke bodem. Doe de ui, bleekselderij, knoflook en takjes tijm in de pan. Fruit op laag vuur. Breng op smaak met peper en zout. Voor het beste resultaat neem je de tijd en bak je alles heel zacht, zonder dat het verkleurt. Maak in een andere pan de bouillon en houd tegen de kook aan. 

Doe als de ui, bleekselderij en knoflook mooi glazig zijn de rijst erbij en schep om tot hij glazig ziet. Doe dan de wijn erbij en roer tot de wijn helemaal is opgenomen. Voeg nu met een soeplepel een lepel bouillon toe. Blijf steeds roeren en voeg pas weer een nieuwe lepel toe als de vorige lepel bouillon helemaal is opgenomen. Blijf regelmatig roeren met een houten lepel, zodat de rijst de bouillon goed kan opnemen. Volgens mij zit het geheim van een lekkere, smeuïge risotto hem dan ook in het roeren. Liefdevol roeren door de pan dus, past meteen bij de Valentijngedachte. Het kan zijn dat je niet alle bouillon nodig hebt en soms moet je juist wat bouillon bijmaken. Waar dit precies aan ligt weet ik niet, maar ik doe het meestal op gevoel.  

Maak ondertussen de rucolapesto door de rucola, walnoten (bak ze eerst even kort in een droge koekenpan), knoflook, Parmezaanse kaas en een scheut olijfolie fijn te malen in de keukenmachine. Voeg als de pesto wat droog is wat extra olijfolie toe. Breng op smaak met peper en zout. 

Roer als de risotto bijna klaar is de bietenpuree erdoorheen. Haal de pan van het vuur als de rijst 'al dente' is, maar nog wel een bite heeft. Verwijder de takjes tijm. 

Roer de Parmezaanse kaas en de andere helft van de roomboter door de risotto en laat de risotto 10 minuten staan zodat hij lekker smeuïg wordt. Bak ondertussen nog wat grofgehakte walnoten in een droge koekenpan en verkruimel de geitenkaas. Doe in aparte bakjes om te serveren. 

Zet de pan op tafel en bestrooi nog met wat versgemalen peper en zout. Serveer de risotto met de walnoot rucolapesto, geitenkaas, gehakte walnoten, nog wat extra Parmezaanse kaas en rucolablaadjes. Garneer met wat takjes tijm. 

Yellow lemon tree 1 jaar

All the world is birthday cake, so take a piece, but not too much - George Harrison 

HOERAAA! Vandaag bestaat Yellow lemon tree één jaar. Precies een jaar geleden begon ik met mijn blog. Yellow lemon tree is ontstaan om wat ik het liefst doe - koken, reizen en fotograferen. Ik vind het nog steeds zo leuk om mij naast de alledaagse verplichtingen bezig te houden met mijn favoriete bezigheid: eten. En dan vooral met anderen samen. 

Vandaag is dus de dag. De dag dat Yellow lemon tree één jaar bestaat en de dag dat ik officieel ben afgestudeerd. Tijd dus voor een feestje. Dat een jaar zo snel gaat, had ik niet verwacht. Ik probeer nog steeds met veel plezier nieuwe recepten uit. Voor de recepten laat ik mij inspireren door kookboeken (mijn kast puilt inmiddels uit), door de mensen om mij heen, door restaurants waar ik heb gegeten, door andere foodbloggers en door social media. Op het begin kookte ik veel uit kookboeken, maar nu probeer ik mijn eigen versie te maken zoals ik het zelf het liefst eet. Mijn blog zorgt er ook voor dat ik nieuwe dingen blijf uitproberen. De omgeving is inmiddels gewend aan het eindeloos fotograferen van het eten. Door mijn blog ben ik ook veel meer zelf gaan maken, zoals jam, ketchup en mayonaise. Huisgemaakt smaakt toch het lekkerst. 

Eigenlijk was het idee om vandaag over te stappen van Blogger naar Wordpress. Achter de schermen ben ik al een tijdje druk bezig met het bouwen van een nieuwe site. Ik heb besloten het zelf te doen, wat op het begin nogal tegen viel. Na heel wat errors, failures, hartverzakkingen en mislukte pogingen begon het eindelijk ergens op te lijken. Zoals voor veel geldt: dingen die je snapt zijn leuk. Zo ook met Wordpress. De site is zo goed als af. Vol goede moed begon ik gister dan ook aan het overzetten, maar helaas was dit iets te veel van het goede. Vandaag dus geen nieuwe website, maar het zit eraan te komen. Ik hoop binnen nu en twee weken helemaal over te gaan. Die nieuwe site houden jullie dus tegoed. 

Vandaag wil ik iedereen bedanken voor het volgen van mijn blog en vooral voor alle leuke en lieve reacties die jullie altijd achterlaten. Niets is zo leuk om te horen dat iemand je recept heeft gemaakt en dat het ook nog lekker was. Het liefst zou ik daarom 774 muffins bakken en heel Nederland af gaan om ze aan iedereen uit te delen. Dat gaat helaas niet, dus dan maar op deze manier: het recept voor lemon poppy muffins. Dan kun je ze thuis maken. Het is een super easy recept en de muffins zijn echt heel lekker. 

Lemon poppy muffins stonden al lange tijd in mijn top 10 baklijst. Alleen al om het woord poppy. Het heeft iets schattigs wat doet denken aan vroeger. Poppy seeds, oftewel maanzaad, hebben een ietwat nootachtige, zoete smaak. In de koelkast stond nog een achtergebleven bakje ricotta. Uiteindelijk zijn het lemon ricotta poppy muffins geworden. Eet ze bij de afternoon tea met lekkere bosbessen jam en wat extra ricotta. 

Lemon ricotta poppy muffins
voor 12-15 stuks
250 gram bloem
180 gram fijne kristalsuiker
2,5 tl bakpoeder
flinke snuf zout
100 gram zachte boter
3 tl poppy seeds (maanzaad)
175 gram ricotta
1 groot ei of 2 kleinere eieren
rasp van 1 citroen (ongeveer 1 el)
sap van 1 citroen (ongeveer 2 el)

Zo maak je de lemon poppy muffins
Verwarm de oven voor op 180 graden. Meng de bloem, het bakpoeder, de suiker en het zout in een kom.

Klop het ei los in een andere kom. Gebruik echt een groot ei of twee kleinere. Voeg hier de ricotta en het citroensap aan toe en meng door elkaar. Klop de zachte boter hierdoor heen. 

Doe alles samen in één kom samen met de citroenrasp en maanzaad en meng door elkaar. Het wordt een vrij dik beslag.

Verdeel het beslag met twee lepels over de muffinvormpjes. Zet op het rooster van de oven en bak de muffins in ongeveer 20 minuten goudbruin en gaar. Haal uit de oven en laat ze 5-10 minuten afkoelen op het rooster. 

Lekker met zelfgemaakte bosbessenjam. 

• 
  

Foodblogswap: zelfgebakken naanbrood met curry

Afgelopen twee weken waren niet mijn beste kookweken. Volgeplande dagen, laat thuis zijn, geen zin om uitgebreid te doen maar zin om de hele dag in je pyjama New Girl te kijken, deadlines en dan ook nog die ijzige, koude wind. Ken je dat gevoel? Allemaal niet echt bevorderend voor mijn kookinspiratie. Aangezien het alweer de laatste maandag van de maand is - en dus tijd voor de foodblogswap - stapte ik van de week toch maar op de fiets richting mijn favoriete Turkse groentewinkeltje. Dit is sinds ik verhuisd ben wel even fietsen, maar telkens als ik mijn mand vol heb geladen met verse groenten, fruit en kruiden, bedenk ik weer dat het de fietstocht waard is. 

Deze keer kookte ik iets van Jude's dinner. Judith haar blog is gericht op voedingsintoleranties. Zo vind je er recepten die glutenvrij, lactosevrij, tarwevrij en koemelkvrij zijn. Zelf moet ik er niet aan denken om een voedingsintolerantie te hebben - zeker zuivel en tarwe zou ik enorm missen - maar met haar blog laat Judith zien dat je ondanks een voedingsintolerantie toch lekker kunt eten. Zo vond ik dit recept voor zelfgebakken naanbrood. Gelijk kreeg ik zin in curry en mangochutney en mangoshakes, zoals ik die van de zomer elke ochtend in Thailand dronk. Toen kreeg ik zin in de zomer, maar die lijkt momenteel nog ver weg. Dus toen fietste ik richting de Turk, kocht ik een paar grote mango's, maanzaad en sesamzaad, koriander, peterselie, kokosmelk en chilipepers en maakte ik naanbrood met curry. 

Eenmaal thuis, verkleumd en verregend, begon ik aan het deeg. Zelf brood bakken vergt wat geduld, maar wat voelt nou beter dan brood kneden? Het heeft iets ontstressend. In minutenlang brood kneden kun je de dagelijkse frustraties kwijt, want het is best een karwei om het deeg mooi soepel te krijgen. Nu met mijn afstuderen in aantocht kan ik dat wel gebruiken. Ook de geur van versgebakken brood heeft iets rustgevends. Het huis begint warm te ruiken en nog meer als thuis te voelen. De geur van vers brood maakt alles goed. Het werd dus een middag brood bakken. 

Hier mijn geheel aangepaste versie van naanbrood met curry. Voordat ik in Thailand was geweest poste ik dit recept voor de lekkerste Thaise curry in 10 minuten. Sinds de kookcursus in Thailand eet ik mijn curry anders, met meer pepers en met volle kokosmelk zodat het wat meer soepachtig wordt. Onderaan vind je een nieuw recept voor romige gele curry met kip. Naanbrood is dan wel niet Thais, maar het smaakte heerlijk bij de curry. 

Hotspots: Antwerpen

In Antwerpen valt zoveel te beleven. Langs de Schelde wandelen, een bezoek brengen aan de Zoo, in een van de vele cafés tussen de locals een Antwerps 'bolleke' drinken, slenteren door historisch Antwerpen, friet eten met 'ribbekes', uitgebreid ontbijten en natuurlijk de Meir afshoppen. 

Afgelopen week was ik een nachtje naar Antwerpen. 's Ochtends kreeg ik via Twitter nog allerlei handige tips en niet-te-missen-adresjes. Na twee uur met de trein kwamen we aan op het centraal station van Antwerpen. Ons hotel was nog geen 500 meter van het station dus nadat we even snel onze tas hadden afgeleverd, kon de stedentrip beginnen. Solden, detox en pretox juices, koffie, slenteren door het Middeleeuws ogende centrum, verse gember thee, friet met stoofvlees, een Belgisch biertje en uiteindelijk voldaan terug in de trein met twee immense stukken taart. Dit was waar twee dagen Antwerpen uit bestonden. 

Hier een verzameling van mijn leukste, meest bijzondere adressen en hotspots in Antwerpen. Natuurlijk ben ik ook benieuwd naar jouw favoriete plekken in Antwerpen?

Luie hartige taart met blauwe kaas & gedroogde vijgen

Whenever I feel the need to exercise, I lie down until it goes away - Paul Terry

Lui. Oftewel - zo quote het woordenboek - afkerig van inspanning of werk. Dat is wat deze taart is. Easy, lazy, eenvoudig. Met zinderende deadlines in aantocht en ook nog de kou van afgelopen maandag, mag het best een beetje makkelijk. Als ik denk aan makkelijk dan denk ik aan hartige taart. En aan soep, want soep is voor mij altijd goed. Maar goed, dit keer werd het hartige taart en wel met vijgen en blauwe kaas. 

Je kan deze taart maken met klassiek korstdeeg (dit is natuurlijk wel hoe het hoort). Of je kan doen wat ik deed: je weg vinden naar de koeling van de supermarkt en vers bladerdeeg kopen. Vers bladerdeeg is echt een uitvinding om tijdgebrek op te vullen of gewoon als je niet zoveel zin hebt om uitgebreid te doen. Dat mag ook wel eens; lui zijn. Zelf rol ik het verse bladerdeeg wel nog eventjes uit, dan lijkt het bijna zelfgemaakt. 

Het liefst maak ik deze taart met verse vijgen, maar helaas is het off season. Vers winterfruit is dus schaars. Gelukkig bestaan er gedroogde vijgen en deze zijn het hele jaar door lekker. De romige blauwe kaas en zoete vijgen gaan perfect samen in deze lobbige taart. Ook als je normaal gesproken niet van blauwe kaas houdt, is deze taart het proberen waard (zelfs degenen met een blauwe-kaas-afkeer moesten toegeven dat de taart behoorlijk lekker was). Met lekker veel kaas en lekker veel room heerlijk lui op de bank.

Wat is jouw ultieme luie gerecht?

Hotspot Rotterdam: de Burgertrut

Burgertrut, Boomgaardsstraat 71

Het is weer tijd voor een hotspot. Dit keer in Rotterdam. Een primeur, wel te verstaan. Hoewel Rotterdam volgens mij om komt van de gezellige eettentjes, vind ik het op de een of andere manier toch altijd lastig om een leuke plek te vinden om te eten. Een tijdje terug was ik er met Marlous en zij wist een enorm leuk burgertentje: de Burgertrut. De Burgertrut zit ook nog eens vlakbij de grote winkelstraten dus ideaal om met al je tassen neer te ploffen en een dik belegde burger te eten. Winkelen kan best vermoeiend zijn, dus na een dag shoppen verdien je wel een burger!

Rode wijn risotto met paddenstoelen & porcini

Deze risotto ziet er misschien niet zo appetijtelijk uit, maar hij smaakt geweldig. Het geheim van risotto zit hem in geduld hebben en liefdevol blijven roeren. Nu ben ik van nature niet zo geduldig aangelegd, maar voor risotto breng ik maar al te graag wat extra geduld op. In het kader van tijd voor wat risottovariatie eens een keer een risotto met rode wijn. De combinatie met het eekhoorntjesbrood en verse paddenstoelen maakt dit recept heerlijk voor koude, donkere dagen.