Test het recept: gnocchi maken

Laatst kreeg ik dit recept voor zelfgemaakte gnocchi als aanrader. Dit moest ik echt een keer geprobeerd hebben. Dit leek mij een mooie aanleiding voor een nieuwe rubriek: test het recept (lees hier meer).

Gnocchi komt uit Italie en is gelijk aan wat ze in Engeland dumplings noemen. Wij Nederlanders zouden het dus simpelweg kunnen vertalen als ''deegballetjes''. Alleen dat klinkt niet zo, dus we houden het gewoon op gnocchi.

Op het gebied van gnocchi was ik tot op heden behoorlijk onervaren. Neem nou de uitspraak. Met mijn 'gnotshi' dacht ik altijd redelijk Italiaans uit de hoek te komen (die ober in Toscane zal wel gedacht hebben...), maar je spreekt het uit als 'njoki' (dus nee, ook niet als 'gnokki'). Ook mijn verdere gnocchi-ervaringen zijn minimaal. Ik heb ze wel eens kant-en-klaar bij de supermarkt gehaald. Ook op tv heb ik een keer een uitgebreide 'zo-maak-je-gnocchi-documentaire' voorbij zien komen (wat er overigens altijd erg spectaculair uit zag), maar in real life had ik ze nog nooit gemaakt. Dit recept leek me dus wel een uitdaging. 

Het basisrecept voor gnocchi dat ik ga testen komt uit Home made van Yvette van Boven en werd aangeraden door S. "Bijna te lekker om op te eten", zei ze. Ook volgens Yvette van Boven is gnocchi ''een van de lekkerste dingen ter wereld'' en ''alleen lekker als het zelf gemaakt is''. Dus de verwachtingen zijn hooggespannen.

Hoe maak je het?

De ingrediënten die je voor gnocchi nodig hebt zijn erg basic: aardappelen, ei en bloem. Het begint dus goed. En een goed begin, is vaak het halve werk. Bij het lezen van de instructies moet ik zeggen dat het recept van Yvette van Boven ietwat ingewikkeld en omslachtig is. Yvette kookt de aardappels in de schil gaar en verwijdert de schil van de aardappels als ze nog heet zijn (prik de aardappel dan aan een vork). Zelf vind ik dit onhandig. Het is makkelijker om de aardappels eerst te schillen en door midden te snijden en vervolgens te koken. Ook het fijnstampen van de aardappelen doe ik anders. Yvette van Boven gebruikt hiervoor een pureeknijper. Zelf heb ik geen pureeknijper, dus ik stamp de aardappelen met een pureestamper. Yvette gebruikt een gnocchi plankje (een plankje met ribbels) waar je de gnocchi overheen rolt zodat er strepen ontstaan. Als alternatief voor dit plankje kun je ook een vork gebruiken. Het voordeel van zo'n plankje is dat je streepjes op de gnocchi maakt waardoor de gnocchi minder massief wordt. Hierdoor is de kans kleiner dat de gnocchi niet gaar wordt. Omdat ik nooit zo veel geduld heb (en het een behoorlijke lading gnocchi was), heb ik deze stap overgeslagen. De aardappels zijn immers al gekookt, dus rauw is het sowieso niet. Een laatste aanpassing aan het recept is het aanbakken van de gekookte gnocchi. Dit maakt ze echt nog heeeeel veel lekkerder! 

Hoe smaakt het?

Is het inderdaad ''een van de lekkerste dingen ter wereld''? Ja, het eindresultaat is subliem. Bijna zonde om op te eten, maar dat hebben we toch maar gedaan. Door het aanbakken van de gnocchi zijn ze van buiten een beetje crunchy en cripsy, terwijl ze van binnen zacht en gaar zijn. Hierdoor krijg je een hele aparte substantie. Het is echt heerlijk.

Kortom:
Soms leiden hoge verwachtingen tot een teleurstelling, maar in dit geval worden ze zeker waargemaakt. Zelfgemaakte gnocchi is echt super lekker. Het duurt wel even, maar dan heb je ook wat. Op zich is het basisrecept voor gnocchi niet moeilijk. Wel maken de paar kleine aanpassingen het recept net iets makkelijker voor de nog onervaren gnocchi-kok. Misschien dat ik maar eens een pureeknijper en een gnocchiplankje aanschaf. Ik ben benieuwd of je daarmee het verschil proeft (heeft iemand hier toevallig ervaring mee?). Maar dat is iets voor later. Voor nu is deze 'vergemakkelijkte' versie van het recept ook al lekker genoeg. Zelfgemaakte gnocchi moet je dus zeker minstens één keer in je leven gegeten hebben (en daarna wil je sowieso meer...)

Hier het basisrecept gnocchi voor 4 personen:

1 kilo aardappels

1 ei

300 gram bloem

wat zout

Reken per kilo aardappels dus 1 ei en ongeveer 300 gram bloem

Wat je extra kan toevoegen aan het basisdeeg: bosje fijngehakte bladpeterselie of salie en geraspte Parmezaanse kaas, maar dat hoeft niet persé. Zonder is ook al heel lekker!

Schil de aardappels en snijd ze door midden. Kook de aardappels in ongeveer 20 minuten gaar. 

Stamp de aardappelen fijn met een pureestamper. Haal de puree uit de pan en leg in een hoopje op het aanrecht. 

Voeg de bloem toe (niet alles!). Misschien heb je niet alles nodig. Je kunt later altijd nog meer bloem toevoegen. Doe er ook wat zout bij. Giet er ook een geklutst ei bij. Ook hier weer niet alles in een keer. De rest kan je later altijd nog toevoegen. Als je het lekker vindt kun je hier nog fijngesneden bladpeterselie en gerapste Parmezaanse kaas toevoegen. 

Kneed alles tot een samenhangend deeg. Je moet best even kneden. Als het te nat is, voeg je nog wat bloem toe of als het te droog is nog wat ei. Vorm er een bal van.

Rol het deeg uit tot een dikke worst. Verdeel deze in gelijke stukken. Rol deze stukken uit tot kleinere ''worsten''. Snijd deze worsten in kleine kussentjes. 

Kook een grote pan water met wat zout. Kook de gnocchi in verschillende porties (dus niet alles in één keer). Als ze boven komen drijven zijn ze klaar! Haal de gare gnocchi met een schuimspaan uit het kokende water en kook zo alle porties. Als je de gnocchi later wilt gebruiken, bewaar ze dan op bakpapier onder een theedoek. 

Verhit boter in een koekenpan en bak de gnocchi nog even aan totdat ze bruin kleuren en krokant en crispy zijn. 

Bestrooi met Parmezaanse kaas. Geniet ervan!